Thursday, May 17, 2012

ang apoy at tukso ay iisa


Nakakadarang, nakakapaso
   Puno ng init ang gabi
      Magkasiping ang dalawang
          Aninong walang hugis

Pag-alabin at tunawin
   Ang titig na singlamig ng yelo
      Binabalot ng silakbo
         Ng naglilintos na paso

At nagsanib katawang pagal
   Ng hangin at ng tubig
      Nabuhay at namatay
         Tumindi, ang dugo naging pawis

Sa kainitan, sumabog
   Pagnanasa’y isinuko
      Kapalit ng pagkaimortal
         Natukso sa hamon ng laman.

No comments:

Post a Comment